چه دلتنگم...

نمی دانی چه دلتنگم
                                      چه بی تابم
                                                                     چه غمگینم چه تنهایم
                           تو را هر شب صدا کردم
نمی بینی نمی خوابم
                                                                              بیا تا باورت گردد
                      که بی تو کمتر از خاکم ولی با تو به افلاکم
بیا با آرزوهایم
                 بسازم خانه ای در دل
                                             سراغم را نمی گیری
                                                                        مگر بیگانه ای با دل؟ 

به عشق تو...

برای تو زندگی میکنم ، به عشق تو زنده هستم ، اگر نباشی دیگر نیستم
تویی که بودنت به من همه چیز میدهد، هر جا بروی دلم به دنبال تو میرود…
عشق تو ، حضور تو، به من نفس میدهد هوای بودنت
این دیگر اولین و آخرین بار است که دل بستم ،
نه به انتظار شکستم ، نه منتظر کسی دیگر هستم
تو در قلبمی و تنها نیستی ، تو مال منی و همه زندگی ام هستی…
همین که احساس کنم تو را دارم ، قلبم تند تند میتپد ،
به عشق تو میگذرد روزهای زندگی ام…
به عشق تو می تابد خورشید زندگی ام ،
به عشق تو آن پرنده میخواند آواز زندگی ام ، 
و این است آغاز زندگی ام ، گذشته ها گذشته ، با تو آغاز کردم و با تو میمیرم….
به هوای تو آمدن در این هوای عاشقانه چه دلنشین است ،
به هوای تو دلتنگ شدن و اشک ریختن کار همیشگی من است
بودنم به عشق بودن تو است ،
اگر اینجا نشسته ام به عشق این انتظار است.
در انتظار توام ، تا فردا ، تا هر زمان که بخواهی چشم به راه آمدن توام
خسته نمیشود چشمهایم از این انتظار ،
میمانم و میمانم از این خزان تا پایان بهار
تا تو بیایی و او که به انتظارش نشستم را ببینم ،
تا چشمهایت را ببینم و دنیای زیبایم را در آغوش بگیرم
نمیتوان از تو گذشت ،
به خدا نمیتوان چشم بر روی چشمهایت بست ، 
بگذار تو را ببینم ، تا آخرین لحظه ، تا آخرین حد نفسهایم….
نمیگویم که مرا تنها نگذار ، تو در قلبمی و هیچگاه تنها نمیمانم ،
نمیگویم همیشه بمان ، تا زمانی که هستی من نیز میمانم ، 
اگر روزی بروی ، دنیا را زیر پا میگذارم ،
نمیگویم تنها تو در قلبمی، نیازی به گفتنش نیست آنگاه که تو همان قلبمی… 
قلبی که تنها تپشهایش برای تو است ، 
زنده ماندن من به شرط تپشهای این قلب نیست ،
به عشق بودن تو است !

برای تو زندگی میکنم ، به عشق تو زنده هستم ، اگر نباشی دیگر نیستم

دلم میخواست...

                   
               

       ,ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ,
دلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم
می خواســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت 
عاشقانه هایــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم
تنها برای تو بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود 
دلم میخواســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت 
پرده ای نبــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود 
و نگاههای نامحرمــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــان
مستانه هایــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم را
نظاره گر نمی شـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد 
وآنگاه مــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن 
شعر نگاه تــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو را 
می ســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرودم 
و مســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت 
می گشتـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم 
در شــــــــــــــــــــــــــــــــــــــراب
چشمان تـــــــــــــــــــــــــــــو 
کاش میدانســـــــــــــــتی
که میدانــــــــــــــــــــم 
تــــــــــــــــــــــورا و 
شیدایــــی ات را 
کــــــــــــــاش 
نهـــــــــــان 
نـــــــودی 
مـــــــاه 
من در
پرده 
...

.

تنهاییم...

نمیدانم چه کسی را میپرستی ،
به چه چیز اعتقاد داری و چه کسی را قبله گاه خودت میدانی.
قسم میخوردی وفادار باشی ، پس چرا اینک بی وفا شده ای؟
انگار که جان مرا قسم خوردی که اینک بی جانم.
انگار مرا دوست نداشتی که اینک تنهایم.
قسم خوردی با من تا آخرش بمانی ، 

آخرش چه زود آمد ، که اینگونه زندگی مرا تباه کردی .
با اینکه میدانستم روزی میروی ، و مرا تنها میگذاری ،
با اینکه میدانستم بازیچه ای بیش نیستم ، 
عاشق شدم و عاشق ماندم و عاشقانه به پای تو نشستم ، 
دل به دریا زدم و قلبم را به عنوان بازیچه در اختیار تو گذاشتم ، 
روزها با آن بازی کردی ، و آنگاه که خسته شدی مرا دور انداختی .
چه کسی دیگر یک قلب شکسته را از من میپذیرد.
قسم خوردی وفادار باشی ، معنای وفا این بود که مرا تنها بگذاری؟
معنای وفا این بود که قلبم را بشکنی؟
میدانم که به جان من قسم خوردی ، جانی که برای تو هیچ ارزشی نداشت .
ساده بودم که حرفهای پوچ تو را باور کردم ،
ساده بودم که فکر میکردم تو با من یکرنگی ،
اما آنگاه که با تو بودم همه رنگها را در وجودت دیدم .
وفادار نبودی ای بی وفا ، قسم خوردی به جان این بی گناه ، 
مرا شکستی و در دره تنهایی رها کردی
هر چه بود گذشت ، اما از این گذشته ی تلخ ،
تنها یک قلب شکسته به جا ماند که دیگر هیچ خریداری ندارد ، 
حتی به عنوان یک بازیچه.

   

من بی تو...

به توعادت کرده بودم,ای به من نزدیک ترازمن 
ای حضــورم از تـو تازه , ای نگاهم از تــو روشن 
به تــو عـادت کــرده بودم, مثل گلـبرگی به شبنم 
مثـل عـاشقی به غـربت, مثـل مجـروحی به مرهم 
لـحظه در لـحظه عـذابـه , لـحظه هــای مـن بـــی تو 
تجــربه کـردن مـرگه , زندگی کــردن بی تو 
من کـه در گریزم از من, به تو عادت کرده بودم 
از سکـوت و گـریه شب, به تو حجرت کرده بودم 
با گـل و سنگ و ستـاره , از تو صحبت کرده بودم 
خلــوت خـاطــره هــامو, با تــو قسمت کـــرده بودم 
خونه لبریز سکوته, خونه از خاطــــره خالی 
من پرازمیل زوالم,عشق من تودرچه حالی

    

یاد تو...

دوباره یاد توست که این دل تنها را بیدار نگه داشته است
دلم می خواهد دیوارهای روبرویم همه پنجره شوند
و من تو را در چشمانم بنشانم چشم هایی که انتظار تو راکشیدند
و برای دوری ازتو و نبودنت گریه کردند
و بسیاری ازدردهاوغم ها را دیدند 
وحرفی به زبان نیاوردند 
بازغمگین ازنبودن تودر کنارم در گوشه ای همیشه خلوتوگرفته
کز کرده وبه تومی اندیشم 
ازاینکه تنها نشسته ام افسوس می خورم
کاش می توانستم تنهایی ام را برایت معنا کنم
وازگوشه به گوشه شهر وکوچه های غریب وغم گرفتهبرایت زمزمه کنمو بخوانم 
بگذار دردهایم را فقطبا دست های تو درمان کنم 
و حرفهایم را فقط با چشمان تودر میان بگذارم 
بگذار که تا ابد این چشمان منانتظار تو را بکشند
این چشمها را رد نکن که برای دیدنت
عجیب مشتاق و بی تابست

عجیب مشتاق و بی تابست

مرگ من فرا خواهد رسید...

...........

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
                             روزی از جنس همین امروزها
                                              روز سبزی در بهاران یا که نه...
                                                                                روز زردی با غم پاییزها
مرگ من روزی فرا خواهد رسید
                            در میان های و هوی کوچه ها
                                             چشم خواهم بست بر روی چمن 
                                                                     بی خبر از خنده های غنچه ها
زیر خاکی سرد، نمناک و سیاه 
                           رنگ خواهد باخت سرخ گونه ام
                                             لب فرو بسته ز اندوه نهان
                                                                     سرد خواهد گشت آه سینه ام
دیگر از لبهای خاموشم کسی 
                           نشنود آهنگ عشق و درد را
                                             در میان کوچه تاریک شب
                                                                            کس نبیند ناله شبگرد را
بعد من آوای باد و رقص برگ  
                          می شود گم پشت مات شیشه ها
                                                نغمه اندوهبارم می خزد
                                                                           همنوای باد بین بیشه ها
گاه شاید قطره اشکی زان میان 
                           ریخت از چشمی که باد آن را سترد
                                                 یا کسی گوید ز اعماق سکوت

                                                               عاشق لبخندها، افسوس... مرد.... 

    nbsp; nbsp;

به تو عادت کرده بودم...

                  .     

                           

                                  ___                                                        ___
                         به تو عــــــــــــادت                                      کـــــرده بـــــودم  
                      ای بـــــــه مـــــــــــــــن                             نزدیک تـــــراز مــــــن 
                    ای حضــــــــــــــــــــــــــــورم                   از تــــــو تـــــــــــــــــــــازه 
                   ای نـــــــــــــــــــــــــــــگاهــــم            از تـــــــــــــــــــو روشـــــــــــن 
                  بـــه تـــــــــــــــو عــــــــــــــــــــادت , کــــــــــــــــــــــــرده بــــــــــــــودم 
                 مثــــــــــــــــــل گلـــــــــــــــــــــــبرگی بـــــــــــــــــه شـــــــــــــــــــــبنم  
                  مثــــــل عـــــــــاشقی به غـــــربت , مثـــــل مجــــروحی به مرهـــــــــم 
                   لحظــــــه در لحــــــظه عـــــــــذابه , لحظــــــه هـــــای مـــن بی تــــــو 
                     تجـــــــــــربه کــــــــــردن مـــــرگـــه , زندگـــــــی کــــــردن بی تــــو 
                       مـــــن کـــه در گـــــــــریزم از من به تــــو عــــادت کــــرده بــــودم  
                          از ســــــــکوت و گـــــریه شـب ,به تـــو حجـرت کـــرده بـــودم 
                            با گــــل و سنــگ و ســــتاره ,از تــو صحبت کــرده بــــودم  
                               خلــوت خــــاطره هـــــــامو ,با تو قسمت کــرده بـودم  
                                  خـــــونـــــــــــه لـــــــــــــبریز ســــــــــکوتـــــــه 
                                      خـــــــــونـــــــــه از خــــــــــــاطره خـــــالی
                                          مـــــن پـــــــــر از مـــــــیل زوالــــــم 
                                              عشــــــــــــــــق مـــــــــــــــن 
                                                    تــــــــــــــــــــــــــــو در  
                                                         چـــــــــــــــــــه 
                                                                 حالی 

                                                                    .