یاد تو...

دوباره یاد توست که این دل تنها را بیدار نگه داشته است
دلم می خواهد دیوارهای روبرویم همه پنجره شوند
و من تو را در چشمانم بنشانم چشم هایی که انتظار تو راکشیدند
و برای دوری ازتو و نبودنت گریه کردند
و بسیاری ازدردهاوغم ها را دیدند 
وحرفی به زبان نیاوردند 
بازغمگین ازنبودن تودر کنارم در گوشه ای همیشه خلوتوگرفته
کز کرده وبه تومی اندیشم 
ازاینکه تنها نشسته ام افسوس می خورم
کاش می توانستم تنهایی ام را برایت معنا کنم
وازگوشه به گوشه شهر وکوچه های غریب وغم گرفتهبرایت زمزمه کنمو بخوانم 
بگذار دردهایم را فقطبا دست های تو درمان کنم 
و حرفهایم را فقط با چشمان تودر میان بگذارم 
بگذار که تا ابد این چشمان منانتظار تو را بکشند
این چشمها را رد نکن که برای دیدنت
عجیب مشتاق و بی تابست

عجیب مشتاق و بی تابست

مرگ من فرا خواهد رسید...

...........

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
                             روزی از جنس همین امروزها
                                              روز سبزی در بهاران یا که نه...
                                                                                روز زردی با غم پاییزها
مرگ من روزی فرا خواهد رسید
                            در میان های و هوی کوچه ها
                                             چشم خواهم بست بر روی چمن 
                                                                     بی خبر از خنده های غنچه ها
زیر خاکی سرد، نمناک و سیاه 
                           رنگ خواهد باخت سرخ گونه ام
                                             لب فرو بسته ز اندوه نهان
                                                                     سرد خواهد گشت آه سینه ام
دیگر از لبهای خاموشم کسی 
                           نشنود آهنگ عشق و درد را
                                             در میان کوچه تاریک شب
                                                                            کس نبیند ناله شبگرد را
بعد من آوای باد و رقص برگ  
                          می شود گم پشت مات شیشه ها
                                                نغمه اندوهبارم می خزد
                                                                           همنوای باد بین بیشه ها
گاه شاید قطره اشکی زان میان 
                           ریخت از چشمی که باد آن را سترد
                                                 یا کسی گوید ز اعماق سکوت

                                                               عاشق لبخندها، افسوس... مرد.... 

    nbsp; nbsp;

به تو عادت کرده بودم...

                  .     

                           

                                  ___                                                        ___
                         به تو عــــــــــــادت                                      کـــــرده بـــــودم  
                      ای بـــــــه مـــــــــــــــن                             نزدیک تـــــراز مــــــن 
                    ای حضــــــــــــــــــــــــــــورم                   از تــــــو تـــــــــــــــــــــازه 
                   ای نـــــــــــــــــــــــــــــگاهــــم            از تـــــــــــــــــــو روشـــــــــــن 
                  بـــه تـــــــــــــــو عــــــــــــــــــــادت , کــــــــــــــــــــــــرده بــــــــــــــودم 
                 مثــــــــــــــــــل گلـــــــــــــــــــــــبرگی بـــــــــــــــــه شـــــــــــــــــــــبنم  
                  مثــــــل عـــــــــاشقی به غـــــربت , مثـــــل مجــــروحی به مرهـــــــــم 
                   لحظــــــه در لحــــــظه عـــــــــذابه , لحظــــــه هـــــای مـــن بی تــــــو 
                     تجـــــــــــربه کــــــــــردن مـــــرگـــه , زندگـــــــی کــــــردن بی تــــو 
                       مـــــن کـــه در گـــــــــریزم از من به تــــو عــــادت کــــرده بــــودم  
                          از ســــــــکوت و گـــــریه شـب ,به تـــو حجـرت کـــرده بـــودم 
                            با گــــل و سنــگ و ســــتاره ,از تــو صحبت کــرده بــــودم  
                               خلــوت خــــاطره هـــــــامو ,با تو قسمت کــرده بـودم  
                                  خـــــونـــــــــــه لـــــــــــــبریز ســــــــــکوتـــــــه 
                                      خـــــــــونـــــــــه از خــــــــــــاطره خـــــالی
                                          مـــــن پـــــــــر از مـــــــیل زوالــــــم 
                                              عشــــــــــــــــق مـــــــــــــــن 
                                                    تــــــــــــــــــــــــــــو در  
                                                         چـــــــــــــــــــه 
                                                                 حالی 

                                                                    .    

     

مرهم...

برای تو می نویسم که بودنت بهار و نبودنت خزانی سرد است.
                  تویی که تصور حضورت سینه بی رنگ کاغذم را نقش سرخ عشق می زند.
               در کویر قلبم از تو برای تو می نویسم.
                                   

                              ای کاش در طلوع چشمان تو زندگی می کردم.

تا مثل باران هر صبح برایت شعری می سرودم.

آن گاه زمان را در گوشه ای جا می گذاشتم و به شوق تو اشک می شدم,
         و بر صورت مه آلودت می لغزیدم.
ای کاش باد بودم و همه عصر را در عبور می گذراندم,
                                                        تا شاید جاده ای دور هنوز بوی خوب پیراهنت
را وقتی از آن می گذشتی در خود داشته باشد.
                                                   که مرهمی شود برای دلتنگی هایم.

منو آسمون صدا کن...

منو دریا ، منو بارون ، منو آسمون صدا کن
اسممو ، واژه به واژه تو دله تنهایی جا کن
منو تنها ، منو عاشق ، منو خوبه من صدا کن
منو از همین زمانه واسه ما شدن صدا کن

منو بی واژه صدا کن ، هم صداتر از همیشه
به همون اسمه عزیزی ، که برات کهنه نمیشه
واسه زندگی صدا کن ، واسه هرچی عاشقانست
واسه حرفای قشنگی ،که نگفته شاعرانست

منو شب صدا کن اما ، اون شبی که تورو داره
اون شبی که جایه ماهش ، تورو پیشه من بیاره

منو آئینه صدا کن ، که میخوام مثله تو باشم
که برای با تو بودن ، میخوام از خودم جدا شم
منو دریا ، منو بارون ، منو آسمون صدا کن
اسممو ، واژه به واژه تو دله تنهایی جا کن 

همه جا با توام...

 قلبم را دادم به تو که عشق منی ، با تو آمدم،

آمدم تا جایی که تو میخواهی، با تو می آیم ، 
می آیم به هر جا که بروی ، با تو میروم ، میروم هر جا که بروی….
همه جا با توام ، نیست جایی که بی تو باشم ، 
نیست هوایی که بی تو نفس کشیده باشم
نیست یادی در قلبم جز یاد تو ، نیست مهری جز مهر تو در دلم
چشمانم هنوز غرق نگاه زیبای تواند،
آنچه پنهان است در پشت نگاهت دنیای عاشقانه من است
همه جا با توام ، آنجا و اینجا در قلبم ، اینجا و آنجا در قلبت ، 
می تابم و و میتابی ، میمانم و میمانی، 
میدانم و میدانی که چقدر هم تو مرا دوست داری ، هم من دیوانه توام…
چه خوب میفهمی در دلم چی میگذرد ، 
چی خوب معنا میکنی نگاهم را ، 
چه عاشقانه میشنوی حرفهایم را
پاسخ دل گرفته ام را با عشق میدهی، وقتی دلتنگم ، 
خبر داری از دل تنگم ، وقتی تشنه دیدارم ، سیراب میکنی مرا عشقم
همه جا با همیم ، نیست جایی که بی تو باشم ،
نیست راهی که بی تو رفته باشم…
همه جا خاطره ، همه جا عشق ، همه جا عطر حضور تو ، 
جایی نیست که نباشد عطر نفسهای تو
همه جا خاطره ، جایی نیست که نمانده باشد یادی از تو….
تویی که جان داده ای به تنم و این یاد تو است که نفس میدهد
به این تنی که روحش در وجود تو است.
روح عشق در وجودمان، این است روزهای زندگی مان ،
با عشق روزمان شب میشود و با یاد هم شبهایمان را سر میکنیم…
همه جا با توام ، 
          تو اینجا همیشه در قلبمی 
                                و من آنجا باز هم به عشقت نفس میکشم… 

تمام من...

ببین
تمام من شدی 

 اوج صــــدای مــن شــــدی

 بـــــت منـــــی شـــکستــــــــــــــــــمت 

 وقتـــــــــــی خـــــــــدای مــــــــــن شــــــــــــــــدی

ببیــن بــه یـــک نگـــاه تـــو , تمــــــام مــــن خــــراب شـــــــد

 چــــه کــــردی بـــا ســــراب مــــن , کـــــه قطـــــره قطـــــره آب شــــــد

 بـــــه مـــــاه بوســــــه مـــی زنـــــــم , بــــه کـــــوه تکیــــــه مـــــی کــــــــــنم

 بــــــه مـــــن نگـــــــاه کــــــن ببیـــــن , بــــــه عشــــــــق تــــــو چــــــه مـــــی  کنم

 منـــــــو بــــــه دســــت مــــــن بکـــــــش , بـــــــه نــــــام مـــــن گـــــناه کــــن

اگـــــــر مـــــــن اشتبـــــاهـتـــم ، همیشــــــــه اشتبـــــــــاه کـــــــــن

 نگـــو بـه مـن گـناه تو , بــه پــــای من حســـــاب نیســـت

که ازتو آرزوی من,به جز همین عذاب نیست

هنــــو ز مـــــی پـــــرسـتــــمت

هنوز ماه من تـــویـی

هنـوزمومنم ببین

تنها گناه من 

تویی

...

..

.

.

قصه ی قلب آدم...

این قفسه سینه که می بینی یه حکمتی داره.
خدا وقتی آدمو آفرید سینه اش قفسه نداشت. یه پوست نازک بود رو دلش.
یه روز آدم عاشق دریا شد.

اونقدر که با تموم وجودش خواست تنها چیز با ارزشی که داره به دریا بده .